Buurman en buurvrouw

Verkrijgbaar bij

• Samenvatting

  Buurman en buurvrouw.
  
  Het zal je maar overkomen. Je krijgt een nieuwe buurman, die uit de stad komt en niks van het plattelandsleven af weet. Al helemaal niks van het leven in de Friese Woudhoek
  Buurvrouw is een vrouw die diep met haar voeten in dat woudzand staat. Ze slacht dieren, jaagt en is betrokken bij het natuurgebeuren.
  Buurman is een wat zweverige man. Hij doet erg zijn best om in te burgeren in de Friese Woudhoek. Maar het wil door zijn achtergrond niet echt lukken.
  ls ze dan ook nog min of meer gedwongen zijn om samen te werken, kun je er donder op zeggen dat er conflicten uit voortkomen.
  
  
  Nyckle
  BUURMAN EN BUURVROUW,
  
  Een prachtig verhaal dat een ieder aanspreekt die geconfronteerd wordt met de verschillen in cultuur van het platteland en de mensen die zijn opgeroeid in een grote stad.
  Platteland bewoners staan anders in de realiteit dan stadsbewoners.
  Alles is humoristisch geschreven, met toch een ondertoon naar het realisme.
  De humor bij misstanden en het oplossen van deze misstanden zijn soms ernstige of hilarische, en komen op het netvlies van de lezer en zijn heel herkenbaar.
  Ook buurman en buurvrouw zijn mensen waarbij buurman heel wat te verduren krijgt van buurvrouw, die overal wel raad op weet betreffende het veldgebeuren.
  Het is een heerlijk boek dat erg makkelijk leest en later opnieuw gepakt zal worden. Het is een aanwinst om dit boekwerk ook in de boekenkast te hebben.
  Het is in heel begrijpelijke taal geschreven die “eigen is”.
  
  M.Brandsma.

• Inhoudsopgave

• Fragment

  Buren
  Eindelijk was het huis van Lubbert-Jitske verkocht. Het was
  een heet hangijzer geweest. De kinderen konden niet goed
  met elkaar overweg. Zodoende had het huis jaren leeg gestaan.
  Maar toen het bordje met 'te koop' eenmaal aan de
  weg stond, stond er binnen een week al 'verkocht' op.
  Buurvrouw was benieuwd wie de bewoner van het
  oude woudboerderijtje zou worden. Het was een mooi huisje.
  Lubbert had het altijd goed onderhouden. Jitske had
  groene vingers. De bloemen- en de groentetuin zagen er altijd
  uit om door een ringetje te halen.
  Jammer genoeg waren ze kort achter elkaar gestorven.
  Na enige tijd zag buurvrouw een verhuiswagen voorrijden.
  Weken waren er mensen in de weer om de boel voor
  elkaar te krijgen. Er werd geklust aan alle kanten.
  Zelfs Gardenier, een befaamd tuinarchitectenbureau kwam
  voorrijden. Dagen lang werd het erf op de schop genomen.
  “Jitske moest eens weten,” dacht buurvrouw.
  Na enkele maanden leek het huisje bewoond. Zo nu
  en dan zag buurvrouw er een man op het erf rondscharrelen.
  Een heel enkele keer een jonge meid. Een wat jongensachtig
  type. “Dat moest de dochter zijn,” meende buurvrouw.
  Wat buurvrouw stoorde, was dat de mensen zich niet behoorlijk
  kwamen voorstellen. Dat was toch wel de gewoonte
  hier.
  Buurvrouw zelf woonde ook in een boerderijtje.
  Mooie tuin en moestuin, kippetjes, schaapjes en een paar
  varkens voor de slacht. Buurvrouw was vooral goed in het
  fokken van kippetjes.

Volg ons